Diagram ścieżkowy (path diagram)-- popularna notacja służąca do graficznego definiowania równań strukturalnych -- to rodzaj grafu, w którym kółka i prostokąty oznaczają węzły a strzałki krawędzie. Do tego zarówno kółka/prostokąty jaki i strzałki mogą być oznaczone symbolami. No i tu pech, bo tradycyjnie używa się greckich liter, do tego z subskryptami.
Dia to fajny program, ale przy bardziej zaawansowanych diagramach wychodzą
jego ograniczenia, jak przykładowo niemożność umieszczania
formuł matematycznych.
Wstawianie symboli greckich próbowałem obejść modyfikując LOCALE
i klawiaturę (da się)
ale subskrypty/superskrypty to już się okazały nie do przejścia. Kombinowałem zatem jakby tu
łatwo i przyjemnie zrobić diagramy ścieżkowe w czymś innym.
W szczególności książka Skrondala i Rabe-Hesketh
(Generalized latent variable modeling: multilevel, longitudinal,
and structural equation models, ISBN: 9781584880004) --
ewidentnie składania LaTeXem -- zawiera bardzo schludne diagramy ścieżkowe.
Podobno też w R coś tam się samo składa... Nic wszakże konkretnego nie ustaliłem
i stanęło jak zwykle na MetaPoście.
Tutaj umieszczone bardzo proste makra pozwalają na rysowania diagramów ścieżkowych. Przykładowo narysowanie jednoczynnikowego modelu pomiaru, zawierającego trzy miary refleksyjne będzie wyglądało jakoś tak:
z1 = (40mm,20mm); %% srodek koła %% Rysowanie czynnika eta_1 z błędem delta_1 ErCircle(z1, "$\eta_1$", "$\delta_1$", "r"); %% miary (refleksyjne): z15 = (10mm,0mm); %% miara x_1 z błędem \epsilon_1 ErRectangle(z15, "$x_1$", "$\epsilon_1$", "l"); CircleToRectangle(z15,z1, "$\lambda_1$"); z10 = (10mm,10mm); %% miara x_2 z błędem \epsilon_2 ErRectangle(z10, "$x_2$", "$\epsilon_2$", "l"); CircleToRectangle(z10,z1, "$\lambda_2$"); z11 = (10mm,20mm); %% miara x_3 z błędem \epsilon_3 ErRectangle(z11, "$x_3$", "$\epsilon_3$", "l"); CircleToRectangle(z11,z1, "$\lambda_3$");
Bardziej zaawansowany model jest obok na rysunku. Może komuś się też się przyda...